Osoby z obsesyjno-kompulsyjnym zaburzeniem osobowości cechuje dążenie do doskonałości, perfekcjonizm i przesadne przywiązywanie znaczenia do utrzymywania porządku. Starają się również utrzymać pełną kontrolę nad psychiką i kontaktami międzyludzkimi, skrupulatnie przestrzegając wszystkich zasad i harmonogramów. Na każdym kroku są bardzo ostrożne, chcąc uniknąć błędów, wszystko sprawdzając po kilka razy.Przykładanie wagi do błahych drobiazgów utrudnia im właściwe zorganizowanie czasu. Dążenie do perfekcjonizmu w każdym detalu sprawia, że często nie są w stanie doprowadzić do końca rozpoczętych działań. Cechuję ich również tak dalece posunięte oddanie pracy, że rezygnują z wypoczynku, nie potrafiąc zrobić zazwyczaj nic tylko i wyłącznie dla przyjemności. Zgodnie z obecnymi poglądami główną cechą osób z obsesyjno-kompulsyjnym zaburzeniem osobowości jest przesadna sumienność , objawiająca się skłonnością do wyrachowania, zdyscyplinowania, fachowość, dążenie do osiągnięcia sukcesu, porządku wewnętrznego i zupełnego braku elastyczności w sprawach dotyczących etyki i moralności. Trudno  przychodzi im również pozbywanie się starych nieużytecznych przedmiotów, często bywają również przesadnie oszczędni. Na płaszczyźnie kontaktów międzyludzkich nie potrafią dzielić się zadaniami z innymi i często są surowi i uparci. Z tegoż powodu często otoczenie uważa ich za sztywnych, oziębłych i zawziętych. Osoby z tym rodzajem zaburzenia osobowości nie mają obsesji czy zwyczajowych rytuałów.Trudności w kontaktach z innymi  wynikają z nadmiernego( kompulsyjnego) oddania pracy i nieporadności w okazywaniu uczuć.